جنون دزدی
آیا دزدی می تواند به عنوان یک بیماری تلقی شود؟ آیا بین جنون دزدی و دزدی تفاوتی
وجود دارد؟
جنون دزدی جزء اختلالات روانپزشکی است. در این اختلال شخص در مقاومت برای
دزدی ناتوان است، اشیایی که دزدیده می شوند برای مصرف شخصی ضرورتی ندارند یا ارزش مادی خاصی ندارند. اغلب اشیاء دزدی دور انداخته می شوند یا به طور پنهانی باز گردانده می شوند و یا در خفا پنهان و نگهداری می شوند. افراد مبتلا به این اختلال معمولا توانایی خرید اشیایی که می دزدند را دارند. شخص مبتلا به اختلال قبل از عمل دزدی فشار زیادی برای دزدی دارد و بعد از انجام عمل دزدی احساس رضایت و کاهش فشار می کند و همچنین ممکن است با احساس گناه، پشیمانی یا افسردگی همراه باشد. این افراد معمولا برای دزدی برنامه ریزی نمی کنند و شخص دیگر را در آن درگیر نمی کنند همچنین به احتمال گرفتار شدن خود حتی اگر دستگیری های مکرر منجر به تحقیر شود نمی اندیشند. پس از انجام دزدی ممکن است دچار اضطراب و احساس گناه شوند اما احساس خشم و انتقام ندارند.
تفاوت اختلال جنون دزدی و دزدی در آن است که در جنون دزدی، انگیزه ی دزدی فقط
باعث عمل دزدی می شود بدون توجه به ارزش شیء مورد نظر و کاربرد شیء مورد هدف
دزدی، همچنین قصد آسیب زدن، سرگرمی، عدم توانایی خرید و بیماری های دیگر مطرح
نیست.
افراد مبتلا در مورد رفتارشان احساس شرم می کنند و اغلب در برقراری روابط با دیگران دچار مشکل هستند، اکثرا از خرده فروشی ها اقدام به دزدی می کنند و ممکن است اشیاء اعضای خانواده ی خود را نیز بدزدند.
جنون دزدی اغلب در اواخر نوجوانی شروع می شود، زنان مبتلا بیشتر برای درمان مراجعه می کنند و مردان بیشتر سر از زندان در می آورند.
درمان:
درمانهای مورد استفاده در این اختلال دارویی، غیر دارویی و شک الکتریکی هستند. رواندرمانی در این اختلال موفقیت آمیز بوده است(به روانشناسان مراجعه شود). همچنین استفاده از برخی از داروها و درمان با شک الکتریکی مفید است(به متخصصین اعصاب و روان مراجعه شود).
*نویسنده: روانشناس و رواندرمانگر خانم آناهیتا عطایی

دیدگاه خود را بنویسید