چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر تابآوری و سرسختی روانشناختی بر سلامت روان مادران دارای کودک مبتلا به اختلال بیشفعالی-کمبود توجه و تعیین وزن هر یک از این متغیرهای پیشبینیکننده در پیشبینی سلامت روان بود. جامعه آماری تمامی مادران مراجعهکننده به درمانگاههای روانپزشکی کودک و نوجوان بیمارستانهای شهید مدرس، نور، فارابی و شهید رجایی شهر اصفهان که دارای حداقل یک کودک مبتلا به اختلال بیشفعالی-کمبود توجه در سنین ۱۲-۶ بودند را شامل میشد. نمونه آماری ۱۴۱ نفر از این مادران بودند که به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب و پرسشنامههای سلامت عمومی (گلدبرگ و هیلر، ۱۹۷۹)، تابآوری (کونور و دیویدسون،۲۰۰۳) و سخترویی (کوباسا ۱۹۸۲) را تکمیل نمودند. تحلیل دادهها از طریق تحلیل رگرسیون چندگانه از نوع گامبهگام انجام شد. بر اساس نتایج، تابآوری و سرسختی روانشناختی توان پیشبینی معنیدار سلامت روان را دارند (۰۰۱/۰ p<). در این پژوهش، تابآوری بهترین پیشبینیکننده سلامت روان بود. یافتههای پژوهش گویای اصالت و اهمیت سرسختی و تابآوری در حفظ و ارتقاء سلامت روان بود. دو متغیر یادشده میتوانند میزان بالایی از تغییرپذیری سلامت روان را تبیین نمایند. درنتیجه توجه به آنها در بهداشت روانی افراد ضروری است.
نویسندگان
مسعود صادقی1؛ طاهره رحیمی پور 2؛ حسین علی محمدی3
1عضو هیأت علمی دانشگاه لرستان، لرستان، ایران
2دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، لرستان، ایران
3دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی- ورزش، دانشگاه امام رضا(ع)، مشهد، ایران