چکیده:
سابقه و هدف: پژوهش حاضر، به بررسی اثربخشی استفاده از روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در درمان اختلال وسواس فکری و عملی مقاوم به درمان در ۳ بیمار مبتلا پرداخته است.
مواد و روش‌ها: یک طرح تک موردی در سه بیمار مبتلا به وسواس مقاوم به درمان استفاده شد. به‌منظور سنجش بیماران، مقیاس وسواس فکری و عملی ییل-براون، پرسشنامه اضطراب و افسردگی بک و نیز یک مقیاس فرآیندی مور استفاده قرار گرفت.
نتایج: نتایج حاکی از کاهش چشم‌گیر در علائم وسواسی، نمرات افسردگی و اضطراب، میزان اعتقاد به افکار وسواسی، پریشان زایی افکار وسواسی و لزوم پاسخ‌دهی به آنها در سنجش پس از درمان بود و این کاهش‌ها تا یک ماه پس از درمان نیز حفظ شد.
نتیجه‌گیری: فرآیند درمان و نتایج به‌دست آمده در این پژوهش حاکی از آن است که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می‌تواند روش درمانی مؤثری برای بیماران مبتلا به وسواس مقاوم به درمان باشد.
نویسندگان:
راضیه ایزدی* ، محمدرضا عابدی
دکترای روانشناسی دانشگاه اصفهان ، r_izady@yahoo.com