چکیده:
سابقه و هدف: تغییرات فیزیکی، هورمونی، روانی و هیجان همراه با باورهای ناکارآمد جنسی، منجر به خدشه دارشدن کیفیت زندگی جنسی در بارداری می شود. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر اصلاح باورهای ناکارآمد جنسی بر ارتقا کیفیت زندگی جنسی زنان باردار در بیمارستان بعثت سنندج انجام شد.
مواد و روشها: مطالعه حاضر به روش نیمه تجربی بر روی یک گروه ۳۴ نفر مادران باردار، در بیمارستان بعثت سنندج در سال ۱۳۹۳ انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل: پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه باورهای ناکارآمد جنسی و پرسشنامه کیفیت زندگی جنسی زنان بود. مداخله¬ی آموزشی اصلاح باورهای ناکارآمد جنسی درطی ۴ جلسه ۹۰ دقیقه ای، انجام شد. کلیه پرسشنامه ها یک بار قبل از مداخله، تکمیل شدند. پرسشنامه باورهای ناکارآمد جنسی بعد از اتمام مداخله و پرسشنامه کیفیت زندگی جنسی چهار هفته بعد از اتمام مداخله، بار دیگر تکمیل شد.
یافته ها: آموزش موجب تغییر معنی¬دار در مورد احساس گناه زن از نزدیکی دوران بارداری و غیر اخلاقی بودن نزدیکی در زمان بارداری و تصور دوست نداشتن اندام بارداری از نظر همسرش نشد. اما باورهای ناکارآمد جنسی از نظر مادر که نشان دهنده آسیب¬زا بودن رابطه جنسی در دوران بارداری بر جنین بوده؛ با آموزش تغییر معنی دارکرد ( P=0/001). همچنین آموزش برکاهش امتیاز باورهای ناکارآمد جنسی و افزایش امتیاز کیفیت زندگی جنسی تاثیر مثبت داشت( P=0/001).
نتیجه گیری: اصلاح باورهای ناکارآمد جنسی در بارداری موجب کاهش این باورها و افزایش امتیاز کیفیت زندگی جنسی می¬گردد. در مراقبت های دوران بارداری این آموزش¬ها باید داده شود تا کیفیت زندگی جنسی بارداری ارتقا یابد.
نویسندگان:
خانم سروه محمدی، دکتر گیتی ازگلی ، خانم شیوا علیزاده، خانم نسرین برومندنیا، دکتر عباس مسجدی آرانی
استادیار ،گروه مامایی و بهداشت باروری دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران. ، g.ozgoli@gmail.com